Μετά το σούσουρο που δημιούργησαν οι μικρού μήκους ταινίες του στη νυχτερινή ζωή της Μαδρίτης (και της Βαρκελώνης), και με την παρότρυνση της Carmen Maura, ο Pedro αποφάσισε να αφήσει την ερασιτεχνική του Super-8 κάμερα, και να περάσει σε πιο επαγγελματικές δουλειές με φιλμ 16mm. Η πρώτη δοκιμαστική προσπάθεια έγινε σε μία ακόμα μικρού μήκους ταινία που θα σηματοδοτούσε και το πέρασμα σε πιο ολοκληρωμένες κινηματογραφικές δουλειές.
Salomé (1978)
Αν και συχνά μπερδεύεται λανθασμένα ως διασκευή του διάσημου θεατρικού του Oscar Wilde, το Salomé αποτέλεσε περισσότερο μια προσωπική σαρκαστική παρέμβαση του Almodóvar στην ανθρώπινη προσήλωση στο Θεό, εκμεταλλευόμενος εξυπηρετικά τη Σαλώμη, τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τους συμβολισμούς που κρύβουν οι ρόλοι τους ώς βιβλικά πρόσωπα. Περνώντας από τον ονειρικά οξύμωρο χορό των 7 πέπλων (η Σαλώμη παρουσιάζεται με αθλητικές μπότες να γίνεται φθηνό χορευτικό θέαμα, στο μαγευτικά ηλιόλουστο φακό της κάμερας) σε μία προσγειωτική θεϊκή παρέμβαση με τη φλεγόμενη βάτο, το φιλμ αποτελεί την πρώτη ένδειξη ενός πειραματικού σκηνοθέτη με όραμα.
Με την τάση να προκαλέσει και να εκφράσει μια δημιουργική επαναστατικότητα, αλλά και να μαζέψει χρήματα για τις επόμενες ταινίες του, ο Pedro χωρίς προϋπολογισμό ολοκληρώνει σε σενάριο μια ιδέα που είχε χρόνια, παίρνει την καλή του φίλη, πλέον, Carmen Maura και γυρίζουν με μία κάμερα σε λίγες μόνο μέρες την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους Folle...folle...fólleme Tim! (θα το μεταφράσω απλώς στα αγγλικά για προφανείς λόγους - Fuck...fuck...fuck me Tim!). Δυστυχώς ότι ξέρω για την ταινία αυτή, είναι μια άκρως δελεαστική σύνοψη του imdb και μερικές μικρολεπτομέρειες ακόμα. Ελπίζω να έχουμε τη δυνατότητα κάποια στιγμή να τη χαρούμε, έστω και σαν rip μιας ξεχασμένης-κατεστραμμένης βιντεοκασσέττας.
Η ταινία αυτή αποτέλεσε το πρώτο μέρος μιας άτυπης Punk τριλογίας. Η συνέχεια έρχεται δύο χρόνια αργότερα σε ακόμα μια συνεργασία με την Carmen Maura και τον Félix Rotaeta στο...
Pepi, Luci, Bom y otras chicas del montón (1980)
Με χαρακτήρες που θα μπορούσαν να προέρχονται από μια πιο kitsch εκδοχη των ηρωίδων του Milo Manara, και δομή που θύμιζει περιοδικό φωτορομάντζο, η Πέπη, η Λούσυ, η Μπόμι και τ'άλλα κορίτσια (όπως έγινε γνωστή η ταινία στη φεστιβαλική ελλάδα!!!), προκαλούν, ερωτεύονται, ηδονίζονται κι εκδικούνται...όλα σε υπερθετικό βαθμό! Σε μια εποχή που η ισπανική νεολαία πειραματίζεται με τα πάντα και τα 3 φύλα δεν είναι αρκετά για να καλύψουν τις σεξουαλικές διαστροφές και διακυμάνσεις, μέχρι που η ερωτική ταυτότητα χάνει τελείως το νόημά της. Ιστορία που αρχίζει από το πουθενά και τελειώνει στο ίδιο σημείο, αλλά παραδόξως κλείνει στην πορεία της ολόκληρη τη γκάμα από την αθωότητα στη διαστροφή, από την εκρηκτικά ανεξέλεγκτη γέννηση των πιο αλλόκοτων ανθρώπινων σχέσεων μέχρι την τελική αναπόφευκτη κατάλυσή τους. Μέσα στις απόλυτες λήψεις της κινηματογραφικής decadence, θα συναντήσεις ευφάνταστες ιστορίες, ανάμεικτα δεξιοτεχνικές ακολουθίες, και το πιο διασκεδαστικό τρίλεπτο διαφημίσεων που έχεις δει ποτέ, και δένει πανέξυπνα στο ούτως ή άλλως πυκνό διασκεδαστικό σενάριο. Η επιτομή της απόλυτης Αλμοδοβαρικής ελευθερίας...
Με τα λόγια του ίδιου "Η Pepi, Luci, Bom... είναι μια ιστορία για δυνατά και ευαίσθητα ανθρώπινα όντα, που αφιερώνουν τον εαυτό τους στο πάθος, που υποφέρουν από αγάπη και περνούν καλά!"
Laberinto de pasiones (1982)
Ο Λαβύρινθος του Πάθους, αναγνωρίζεται ως η πρώτη ολοκληρωμένη σεναριακά δουλειά του, μιας και εδώ συναντάμε σαφή διαχωρισμό στην πλοκή και τις υπο-ιστορίες της, οι οποίες αντιφατικά δένουν δαιδαλωδώς σε ένα κυκεώνα από μπερδέματα και συμπτώσεις. Τα κεντρικά πρόσωπα σχηματίζουν ένα "υπό-κατασκευή" ζευγάρι. Ο καθένας ξεχωριστά έχει περάσει από κάθε σεξουαλική έκφανση που αντιπροσωπεύει το φύλο του, κι όχι μόνο, αλλά μαζί προσπαθούν να ξεκινήσουν ένα περιπετειώδες κοινό μέλλον, μακρυά από τις κραιπάλες του παρελθόντος. Οι πάμπολλοι δευτερεύοντες χαρακτήρες που τους περικυκλώνουν όμως (ένας από αυτούς κι ο Antonio Banderas στην πρώτη του επίσημη εμφάνιση), κλέβουν συχνά την παράσταση με τη σύνθεση μιας ακέραιας, αλλά φαινομενικά κατακερματισμένης ιστορίας, που φέρνει το θεατή αντιμέτωπο με μια σειρά από ξεκαρδιστικά μπερδέματα, καθώς και μ'ένα ένοχο μυστικό, που φαίνεται να εξηγεί πολλά για την προδιαγεγραμμένη μοίρα των πρωταγωνιστών. Μαζί με τη συνέχιση της αναζήτησης των σεξουαλικών ορίων και στερεοτύπων, ο Almodóvar θέτει τις βάσεις για ένα δικό του είδος κινηματογραφικής δημιουργίας, που βασίζεται στο μελόδραμα αλλά εμπλουτίζεται με kitsch στοιχεία, φανταχτερά σκηνικά και παρουσίες, μια πολυεπίπεδη διερεύνηση της ανθρώπινης ταυτότητας με ιδιαίτερη αδυναμία στον πολυσχιδή ρολό της γυναίκας (και των "υποπαραγώγων" της), σε φόντο μιας ουσιαστικής απεικόνισης της μετα-Φράνκο εποχής ισπανικής κοινωνίας. Αυτή η ταινία αποτελεί και την πρώτη του πολύπλευρη συμμετοχή ως σεναριογράφος, σκηνοθέτης, ηθοποιός και μουσικός!
Ο ίδιος βέβαια τότε δήλωνε "Μια ταινία που δεν έχει να συνεισφέρει τίποτα, στην κουλτούρα κανενός". Η κινηματογραφική ιστορία, μάλλον το διαψεύδει σήμερα! Το cult status μόνο και μόνο αυτής την οδήγησε να προβάλλεται για μια δεκαετία στη μεταμεσονύχτια θέση του Alphaville της Μαδρίτης. Οι φανατικοί του δικού μας Άλφαβιλ, έχουν μια ιδέα για τη σημασία αυτού!
Στο επόμενο: Viva Pedro Special - Μέρος 3ο - Οι πρώτες σημαντικές επιρροές
Salomé (1978)
Αν και συχνά μπερδεύεται λανθασμένα ως διασκευή του διάσημου θεατρικού του Oscar Wilde, το Salomé αποτέλεσε περισσότερο μια προσωπική σαρκαστική παρέμβαση του Almodóvar στην ανθρώπινη προσήλωση στο Θεό, εκμεταλλευόμενος εξυπηρετικά τη Σαλώμη, τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τους συμβολισμούς που κρύβουν οι ρόλοι τους ώς βιβλικά πρόσωπα. Περνώντας από τον ονειρικά οξύμωρο χορό των 7 πέπλων (η Σαλώμη παρουσιάζεται με αθλητικές μπότες να γίνεται φθηνό χορευτικό θέαμα, στο μαγευτικά ηλιόλουστο φακό της κάμερας) σε μία προσγειωτική θεϊκή παρέμβαση με τη φλεγόμενη βάτο, το φιλμ αποτελεί την πρώτη ένδειξη ενός πειραματικού σκηνοθέτη με όραμα.
Με την τάση να προκαλέσει και να εκφράσει μια δημιουργική επαναστατικότητα, αλλά και να μαζέψει χρήματα για τις επόμενες ταινίες του, ο Pedro χωρίς προϋπολογισμό ολοκληρώνει σε σενάριο μια ιδέα που είχε χρόνια, παίρνει την καλή του φίλη, πλέον, Carmen Maura και γυρίζουν με μία κάμερα σε λίγες μόνο μέρες την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους Folle...folle...fólleme Tim! (θα το μεταφράσω απλώς στα αγγλικά για προφανείς λόγους - Fuck...fuck...fuck me Tim!). Δυστυχώς ότι ξέρω για την ταινία αυτή, είναι μια άκρως δελεαστική σύνοψη του imdb και μερικές μικρολεπτομέρειες ακόμα. Ελπίζω να έχουμε τη δυνατότητα κάποια στιγμή να τη χαρούμε, έστω και σαν rip μιας ξεχασμένης-κατεστραμμένης βιντεοκασσέττας.
Η ταινία αυτή αποτέλεσε το πρώτο μέρος μιας άτυπης Punk τριλογίας. Η συνέχεια έρχεται δύο χρόνια αργότερα σε ακόμα μια συνεργασία με την Carmen Maura και τον Félix Rotaeta στο...
Pepi, Luci, Bom y otras chicas del montón (1980)
Με χαρακτήρες που θα μπορούσαν να προέρχονται από μια πιο kitsch εκδοχη των ηρωίδων του Milo Manara, και δομή που θύμιζει περιοδικό φωτορομάντζο, η Πέπη, η Λούσυ, η Μπόμι και τ'άλλα κορίτσια (όπως έγινε γνωστή η ταινία στη φεστιβαλική ελλάδα!!!), προκαλούν, ερωτεύονται, ηδονίζονται κι εκδικούνται...όλα σε υπερθετικό βαθμό! Σε μια εποχή που η ισπανική νεολαία πειραματίζεται με τα πάντα και τα 3 φύλα δεν είναι αρκετά για να καλύψουν τις σεξουαλικές διαστροφές και διακυμάνσεις, μέχρι που η ερωτική ταυτότητα χάνει τελείως το νόημά της. Ιστορία που αρχίζει από το πουθενά και τελειώνει στο ίδιο σημείο, αλλά παραδόξως κλείνει στην πορεία της ολόκληρη τη γκάμα από την αθωότητα στη διαστροφή, από την εκρηκτικά ανεξέλεγκτη γέννηση των πιο αλλόκοτων ανθρώπινων σχέσεων μέχρι την τελική αναπόφευκτη κατάλυσή τους. Μέσα στις απόλυτες λήψεις της κινηματογραφικής decadence, θα συναντήσεις ευφάνταστες ιστορίες, ανάμεικτα δεξιοτεχνικές ακολουθίες, και το πιο διασκεδαστικό τρίλεπτο διαφημίσεων που έχεις δει ποτέ, και δένει πανέξυπνα στο ούτως ή άλλως πυκνό διασκεδαστικό σενάριο. Η επιτομή της απόλυτης Αλμοδοβαρικής ελευθερίας...Με τα λόγια του ίδιου "Η Pepi, Luci, Bom... είναι μια ιστορία για δυνατά και ευαίσθητα ανθρώπινα όντα, που αφιερώνουν τον εαυτό τους στο πάθος, που υποφέρουν από αγάπη και περνούν καλά!"
Laberinto de pasiones (1982)
Ο Λαβύρινθος του Πάθους, αναγνωρίζεται ως η πρώτη ολοκληρωμένη σεναριακά δουλειά του, μιας και εδώ συναντάμε σαφή διαχωρισμό στην πλοκή και τις υπο-ιστορίες της, οι οποίες αντιφατικά δένουν δαιδαλωδώς σε ένα κυκεώνα από μπερδέματα και συμπτώσεις. Τα κεντρικά πρόσωπα σχηματίζουν ένα "υπό-κατασκευή" ζευγάρι. Ο καθένας ξεχωριστά έχει περάσει από κάθε σεξουαλική έκφανση που αντιπροσωπεύει το φύλο του, κι όχι μόνο, αλλά μαζί προσπαθούν να ξεκινήσουν ένα περιπετειώδες κοινό μέλλον, μακρυά από τις κραιπάλες του παρελθόντος. Οι πάμπολλοι δευτερεύοντες χαρακτήρες που τους περικυκλώνουν όμως (ένας από αυτούς κι ο Antonio Banderas στην πρώτη του επίσημη εμφάνιση), κλέβουν συχνά την παράσταση με τη σύνθεση μιας ακέραιας, αλλά φαινομενικά κατακερματισμένης ιστορίας, που φέρνει το θεατή αντιμέτωπο με μια σειρά από ξεκαρδιστικά μπερδέματα, καθώς και μ'ένα ένοχο μυστικό, που φαίνεται να εξηγεί πολλά για την προδιαγεγραμμένη μοίρα των πρωταγωνιστών. Μαζί με τη συνέχιση της αναζήτησης των σεξουαλικών ορίων και στερεοτύπων, ο Almodóvar θέτει τις βάσεις για ένα δικό του είδος κινηματογραφικής δημιουργίας, που βασίζεται στο μελόδραμα αλλά εμπλουτίζεται με kitsch στοιχεία, φανταχτερά σκηνικά και παρουσίες, μια πολυεπίπεδη διερεύνηση της ανθρώπινης ταυτότητας με ιδιαίτερη αδυναμία στον πολυσχιδή ρολό της γυναίκας (και των "υποπαραγώγων" της), σε φόντο μιας ουσιαστικής απεικόνισης της μετα-Φράνκο εποχής ισπανικής κοινωνίας. Αυτή η ταινία αποτελεί και την πρώτη του πολύπλευρη συμμετοχή ως σεναριογράφος, σκηνοθέτης, ηθοποιός και μουσικός!Ο ίδιος βέβαια τότε δήλωνε "Μια ταινία που δεν έχει να συνεισφέρει τίποτα, στην κουλτούρα κανενός". Η κινηματογραφική ιστορία, μάλλον το διαψεύδει σήμερα! Το cult status μόνο και μόνο αυτής την οδήγησε να προβάλλεται για μια δεκαετία στη μεταμεσονύχτια θέση του Alphaville της Μαδρίτης. Οι φανατικοί του δικού μας Άλφαβιλ, έχουν μια ιδέα για τη σημασία αυτού!
Στο επόμενο: Viva Pedro Special - Μέρος 3ο - Οι πρώτες σημαντικές επιρροές
No comments:
Post a Comment