300

Το σημαντικότερο για μένα στοιχείο είναι ότι η ταινία βασίζεται ξεκάθαρα στα κόμικς του Arthur Miller ,οπότε σε καμιά φάση δεν με απασχόλησε αν η ταινία ήταν ιστορικά ακριβής ή όχι, αν οι Πέρσες είχαν ελέφαντες-μαμούθ και ρινόκερους-δεινοσαύρους ή αν ο εφιάλτης ήταν δανεικός από το "Hunchback Of NotreDame".Mε γνώμονα το παραπάνω, έχω να ομολογήσω ότι ευχαριστήθηκα αρκετά την ταινία, ειδικά αφού εστίασα την προσοχή μου στην καλλιτεχνική δημιουργία του Miller ο οποίος για άλλη μια φορά έκανε θαύματα με την κινηματογραφία και τη
φωτογραφία της ταινίας (πριν από 2 χρόνια ο ίδιος είχε φέρει στην μεγάλη οθόνη το κόμικ του Sin City, ταινία την οποία θεωρώ ένα από τα μεγαλύτερα κινηματογραφικά επιτεύγματα της τελευταίας 5ετιας τόσο για την σκηνοθεσία της όσο και για την φωτογραφία της).
Oι Αμερικανιες από την ταινία δεν έλειπαν, και να σου πω την αλήθεια μου δεν μπορώ να πω ότι περίμενα κάτι διαφορετικό, αλλά δεν με ενόχλησε γιατί το ελληνικό\σπαρτιατικό στοιχειό -όπως το έχει προσεγγίσει ο Miller- ήταν διάχυτο μέσα στην ταινία ώστε να μην μου επιτρέψει να ξενερώσω με κάποιες κλασσικές αμερικανιες στους διαλόγους, στην μουσική επένδυση κλπ. Για να είμαι ειλικρινής η ταινία άξιζε τα 6 ευρώ που έδωσα να την απολαύσω στην μεγάλη οθόνη, άξιζε για την μοναδική μεταφορά της από κόμικς σε ταινία από τον miller, άξιζε για την μοναδική της φωτογραφία που δεν σε άφηνε να βαρεθείς ή αν θες σου άφηνε το περιθώριο αν βαρεθείς με την πλοκή να προσεχείς απλά τα καρέ και πως ένα κόμικ παίρνει ζωή, άξιζε για τα πράγματα που δεν έβλεπες με τα μάτια σου αλλά καταλάβαινες με το μυαλό και την καρδιά σου (ναι και συμβολισμούς βρήκα ή δημιούργησα από μονός μου για να σώσω κάποιες σκηνές- και ανατρίχιασα σε μια-δυο σκηνές (αποτέλεσμα της καλής μουσικής επένδυσης, γιατί και με τον άρχοντα των δαχτυλιδιών ανατρίχιασα αλλά δεν είμαι ούτε χομπιτ ούτε ξωτικό, αλλά βλέπεις ξερόυν καλά τι κάνουν με τα ηχητικά εφε και τις μουσικές επενδύσεις σε τέτοιου είδους ταινίες), άξιζε γιατί σε άφηνε να περάσεις δυο ευχάριστες ώρες και να βγεις πιο ανάλαφρος απ’ όταν μπήκες στην αίθουσα, και στην περίπτωση των ξένων άξιζε γιατί έτρεξαν να μάθουν από τις σωστές πηγές για τους αρχαίους Σπαρτιάτες και τις αρετές που στην ταινία χαθήκαν λίγο μέσα στα εφε και στις αναπαραστάσεις προσώπων και περιστατικών, δεν λέω ότι πρέπει να αρχίσουμε να διαφημίζουμε την ιστορία μας με τέτοιους τρόπους ώστε να πλησιάσει περισσότερο κόσμο και έξω από τα σύνορα της χώρας μας, αλλά για μένα είναι θετικό το γεγονός ότι στα αμερικανικά βιβλιοπωλεία αυξήθηκε η ζήτηση οποιουδήποτε βιβλίου που διαπραγματεύεται τους Σπαρτιάτες και τον τρόπο ζωης τους, κατά 23%,μετα την προβολή της ταινίας. Κοινώς ένας ανοιχτόμυαλος άνθρωπος αφήνοντας την ιστορία στην άκρη, μπορεί κάλλιστα να ευχαριστηθεί την ταινία, ή ακόμα να την λατρέψει αν αυτού του είδους οι ταινίες τον ενδιαφέρουν, και να περάσει ένα όμορφο 2ωρο με τους επίσης ανοιχτόμυαλους φίλους του και ενδεχομένως μερικές ώρες ακόμα ευχάριστης συζήτησης. -σημείωση ότι η ταινία είναι μακράν καλύτερη από την Τροία(2004) και τον Αλέξανδρο (2004)- Συμβουλή μου σε οποιοδήποτε δεν την έχει δει, είναι να απολαύσει την «κινηματογραφική δημιουργία» στο έπακρο, να ευχαριστηθεί την μουσική, τα εφε, τα μαγευτικά καρέ, και να μην φοβηθεί να γελάσει με τις ανακρίβειες ή τις πραγματικά αστείες μεταφορές κάποιων προσώπων ή περιστατικών στην οθόνη (Εφιάλτης-Κουασιμόδος, Ξέρξης-cross-dresser και άρχοντας της ομοφυλοφιλίας, Βασιλιάς Λεωνίδας + Βασίλισσα το τρεηλερ για το Καμα Σουτρα 2, και η λίστα συνεχίζει...), αντί να ξινίσει τα μούτρα του με τον τρόπο που επέλεξε έναν δημιουργός κόμικς να πλάσει μια μαγευτική ιστορία ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΗ από την ιστορία, και τον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος δημιουργός έκανε τα κόμικς του ταινία. Βέβαια θεωρώ ότι η ταινία είναι ακατάλληλη για κάθε παιδί όχι μονό για την βία και το σεξουαλικό περιεχόμενο, αλλά γιατί είναι σημαντικό να μην του αποτυπωθούν εικόνες κινηματογραφικής ιστορίας, που αργότερα θα ταυτιστούν με εικόνες πραγματικής ιστορίας.

* η παραπάνω κριτική βασίστηκε σε ενα e-mail που έστειλα όταν μου ζητήθηκε η άποψη μου για την ταινία