Φτάνει η μεγάλη στιγμή του γάμου σου, αλλά έχεις βαρεθεί τα κλασσικά στερεότυπα έθιμα, με τον παπά τα ρύζια, και όλο το σόι γύρω γύρω, καθώς βολτάρεις τον χορό του Ησαία. Αποφασίζεις λοιπόν να βρεθείς σε ένα φαλαινοθηρικό στην μέση του πουθενά και να κάνεις την τελετή βάσει αρχαίων ιαπωνικών εθίμων. Στην αρχή όλα καλά φαίνονται. Κολύμπι στην πισίνα, χαλαρωτικά μασάζ, περιποίηση και κομμωτήριο, και απόλυτη ηρεμία, αν εξαιρέσεις το πλήρωμα του πλοίου που περιμένει τον πατσά να πήξει στο κατάστρωμα. Καθώς η καλή η ώρα πλησιάζει, αντί για το κρασί θα σας σερβίρουν να πράσινο μείγμα και θα σας το περάσουν για τσάι. Αντί για ρύζι η αίθουσα θα γεμίσει με θαλασσινό νερό. Αντί για στέφανα θα σας προμηθεύσουν με δύο αιχμηρά μαχαίρια. Βέβαια αν το όνομα σας είναι Bjork ή Matthew Barney, δεν έχετε κανένα λόγο ανησυχίας, γιατί πολύ απλά γνωρίζετε ότι παίζετε καλά τον ρόλο σας σε ένα βουβό αριστούργημα, που αναπτύσσει ένα σιωπηλό αλφάβητο από ήχους και εικόνες, με σκοπό την δημιουργία μέσω της καταστροφής, την εξιλέωση μετά την κατάρριψη κάθε υλικού στοιχείου, την ζωή μέσα από το θάνατο, την απελευθέρωση του ερωτισμού με την αφαίρεση του "περιοριστικού στοιχείου -
drawing restraint". Τώρα πάλι αν δεν ανήκετε στην κατηγορία των δύο παραπάνω, είμαι σίγουρος ότι έχετε αρχίσει να ανησυχείτε για το αποτέλεσμα. Όλα αυτά σας φαίνονται περίεργα και ήδη νοσταλγείτε τον παπά και τον κουμπάρο στην εκκλησία. Μετανιώνετε την ώρα και την στιγμή που πήρατε μια τέτοια απόφαση για το γάμο σας. Και όλα θα φτάσουν στο αποκορύφωμα όταν συνειδητοποιήσετε τον λόγο ύπαρξης των μαχαιριών. Μην προσπαθήσετε να το βάλετε στα πόδια όμως... από αυτό το πλοίο, μόνο οι φάλαινες γλυτώνουν....
No comments:
Post a Comment