Direktøren for det hele (The boss of it all)

Όταν ένας σκηνοθέτης βγαίνει και δηλώνει ότι τον τελευταίο καιρό πάσχει από κατάθλιψη, και την ίδια περίοδο κυκλοφορεί για πρώτη φορά στην καριέρα του μια κωμωδία, μάλλον δεν θέλει να τον πάρετε και πολύ στα σοβαρά. Στην περίπτωση του Lars Von Trier και της τελευταίας του ταινίας "The boss of it all", η παραπάνω θεωρία ενισχύεται μιας και ο ίδιος ξεκάθαρα από την αρχή της ταινίας μας ζητά ευθέως να μην την πάρουμε στα σοβαρά. Αν επιλέξετε να ακολουθήσετε την συμβουλή του, ίσως και να βαρεθείτε. Αν είστε φαν της μαύρης κωμωδίας και της κωμωδίας καταστάσεων τότε η ταινία με σκηνές που θα ζήλευε μέχρι και το "Arrested Development" δεν θα σας απογοητεύσει. Αν τέλος είστε φαν του Trier, και δεν έχετε χάσει ταινία του, βάλτε λίγα χρήματα στην άκρη, γιατί σύντομα θα κυκλοφορήσει η ταινία για πώληση, και δεν αξίζει να λείπει από την συλλογή σας. Με μια πρωτοποριακή τεχνική κινηματογράφησης (automavision), κατά την οποία ένας υπολογιστής τυχαία επιλεγεί το κάδρο και την εστίαση της κάθε σκηνής, μια φαινομενικά επίπεδη ιστορία, που όμως όλο και κάτι θα ξετρυπώσει από μέσα της, ένα κρύο χιούμορ που προκαλεί αυθεντικό γέλιο τις στιγμές που δεν το περιμένεις, ο Δανός σκηνοθέτης κατάφερε για μια ακόμα φορά να εξελιχθεί, να μην επαναληφθεί σε κανένα τομεα, να εξερευνήσει ένα ακόμα καινούργιο είδος, και να μας κάνει να περιμένουμε με ακόμα μεγαλύτερη αγωνιά το "Wasington" (το τρίτο μέρος της ανολοκλήρωτης τριλογίας του που ξεκίνησε με το Dogville και συνεχίστηκε με το Manderlay.