Cabaret

"Καλώς ήρθατε στο καμπαρέ. Αφήστε τις έννοιες σας έξω. Ξεχάστε τις απογοητεύσεις. Εδώ μέσα η ζωή είναι ωραία...τα κορίτσια είναι ωραία, ακόμα κι η ορχήστρα είναι ωραία." Το καμπαρέ είναι ένα μεγάλο διαμάντι. Φαινομενικά τόσο πανέμορφο και καθαρό. Στην αρχή κλείνεσαι σ' αυτό και στο άθραυστο του νοιώθεις προστατευμένος. Η λάμψη γύρω σε τυφλώνει, και μια θεσπέσια μουσική σε νανουρίζει μέχρι να κοιμηθείς και να ξυπνήσεις στα όνειρα σου. Στο καμπαρέ η ασχήμια του κόσμου αντανακλάται διαστρεβλωμένη σε γυάλινους καθρέφτες, και η τραγικότητα των κακών μαντάτων που πλησιάζουν κρύβεται σε αστείους στίχους. Όσο θα χάνεσαι όμως στον κόσμο του καμπαρέ, κάθε τραγούδι θα είναι ένα μικρό πισωγύρισμα στην θεσπέσια κατάπτωσή σου. Κάθε περφορμανς θα εξυμνεί τα χαμένα όνειρα σου που όλο και απομακρύνονται από σένα. Το μεικ απ στο πρόσωπο σου θα κρύβει την ταλαιπωρία σου και το χρώμα που φοράς θα αντισταθμίζει τις μαύρες στιγμές που είναι πολύ κοντά. Πριν την μεγάλη καταιγίδα υπάρχει γαλήνη, και εκεί θα κληθείς να πάρεις την μεγάλη απόφαση. Είτε αυτή είναι η αποκάλυψη του ποιος πραγματικά είσαι, είτε η φυγή σου πριν το μεγάλο ξέσπασμα, είτε ο εγκλωβισμός σου αυτό που πλέον μοιάζει με έναν γυάλινο κύβο έτοιμο να θρυμματιστεί. Κι αν τα φαντάσματα του μέλλοντος είναι το μόνο που αντικατοπτρίζεται στο διάφανο γύρω σου, όσο κι αν φοβάσαι εξακολουθείς να είσαι σκλάβος του καμπαρέ