Ο Chico, ο μεγαλύτερος από τα 5 αδέρφια, ήταν αυτός που ανέλαβε τον ρόλο του μάνατζερ της 5άδας, θέση που είχε αρχικά η μητέρα τους, όταν εμφανίζονταν ακόμη στο θέατρο. Χάρη στη διορατικότητα και τα φιλόδοξα σχέδιά του έκαναν το μεγάλο πέρασμα στην ασημένια οθόνη, κι ακόμα κι όταν έπεφτε η δημοτικότητά τους, ο Chico ήταν αυτός που με τις γνωριμίες του, έκλεισε νέα συμβόλαια, και χάρισε μια δεύτερη ευκαιρία στην κωμική 3άδα (τότε). Μάλιστα ήταν ο πρώτος που έκλεισε στους Marx ποσοστό από τα κέρδη των ταινιών τους, τακτική πρωτάκουστη για τα δεδομένα της εποχής.Χαρακτηριστικά στοιχεία στους ρόλους που ενσάρκωνε, ήταν η ψεύτικη ιταλική προφορά που χρησιμοποιούσε, και η εξαιρετική του ικανότητα στο πιάνο. σχεδόν κάθε έργο στο οποίο εμφανίστηκε περιείχε μια σκηνή στην οποία έπαιζε κάποιο σόλο κομμάτι. Σήμα κατατεθέν στον τρόπο που έπαιζε ήταν το τελείωμα του μέτρου που έκλεινε με μια κίνηση του χεριού του σαν να πυροβολά τα πλήκτρα.
Το ταλέντο του στο πιάνο ήταν και το πρώτο του άνοιγμα στον επαγγελματικό χώρο, μιας και πέρασε αρκετο καιρό παίζοντας σε νυχτερινά κέντρα διασκέδασης. Ακόμα και σαν διάσημος ηθοποιός, αναγκάστηκε να επιστρέψει πολλές φορές σε τέτοια μαγαζιά για να ξεχρεώσει την χασούρα του από τα χαρτιά. Πάντως ο ίδιος δεν έκανε ποτέ πρόβα με παρτιτούρες, παρά συνήθιζε να βουτά τα χέρια του σε ζεστό νερό και στην συνέχεια να αυτοσχεδιάζει μπροστά στις νότες με την δική του ξεχωριστή τεχνική.
Στα μέσα της δεκαετίας του '30, ο Chico δημιούργησε την δική του ορχήστρα, την οποία και διεύθυνε περιστασιακά μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του '40. Από την ορχήστρα αυτή μάλλιστα έκανε την αρχή του και ο Mel Tormé.
Πέρα από τις ταινίες με τα αδέλφια του εμφανίστηκε σε μεμονομένα επεισόδια δημοφιλών τηλεοπτικών σειρών (The Milton Berle Show), καθώς και στην ταινία The Story of Mankind (1957) , στην οποία αν και εμφανίζονται επίσης ο Groucho κι o Harpo, οι τρεις τους δεν συνυπάρχουν σε καμία σκηνή της.
Πέθανε στις 11 Οκτωβρίου του 1961 (74), από καρδιακή ανεπάρκεια.
"Ο Chico Marx παίζει πιάνο στο Go West"
----------------------------------------------
Ο Harpo ήταν ο επόμενος αδελφός μετά τον Chico, με τον οποίο είχε εκπληκτική ομοιότητα, και πολλοί (ακόμα και τα ίδια τους τα αδέλφια) τους μπέρδευαν για δίδυμους. Ξεκίνησε με τον αδελφό του να του μαθαίνει το πιάνο, και αργότερα ο ίδιος έμαθε να παίζει την άρπα, που στην πορεία θα γινόταν το σήμα κατατεθέν του. Όταν ένας μουσικός δάσκαλος του υπέδειξε ότι η μουσικές μέθοδοί του ήταν λάθος, ο ίδιος δεν επιχείρησε να τις αλλάξει. Αντιθέτως πολλοί αρπίστες αργότερα θα μάθαιναν να παίζουν στον δικό του ξεχωριστό τρόπο (με διαφορετικό κούρδισμα των χορδών).Από νωρίς στην καριέρα του έγινε μίμος, κι όταν μάλιστα σε μια κριτική χαρακτηρίστηκε "ταλαντούχος μέχρι που άνοιξε το στόμα του και είπε τις ατάκες", αποφάσισε να διατηρήσει τον ρόλο του μίμου στην υπόλοιπη καριέρα του. Ως εκ τούτου ήταν αυτός που αναλάμβανε το μεγαλύτερο βάρος της φυσικής κωμωδίας των αδελφών. Παράλληλα ο Chico του εξασφάλισε πολλές δουλειές σε μαγαζιά και ταινίες όπου έπαιζε το πιάνο και αργότερα την άρπα. Λέγεται ότι το ταλέντο του στο πιάνο ήταν μεγαλύτερο κι από αυτό του Chico, αλλά ο ίδιος δεν ήξερε να παίζει πολλά κομμάτια σ'αυτό. Αρκετές φορές μάλιστα χρησιμοποιούσε την ομοιότητα του με τον Chico, ο οποιός τον αντικαθιστούσε στις δουλειές που έπαιζε.
Χαρακτηριστικά στοιχεία των ρόλων του ήταν η κόκκινη περούκα (που στην πορεία έγινε ξανθιά μιας και στο ασπρόμαυρο κάδρο το κόκκινο παρέπεμπε σε μαύρο), το παλτό με τις τσέπες που φιλοξενούσαν κάθε λογής αντικείμενο, και ένα μπαστούνι-καραμούζα, που χρησιμοποιούσε συχνά στην επικοινωνία του με τα αδέλφια. Μάλιστα όταν σε μια πρεμιέρα τους του ζητήθηκε να σχολιάσει την ταινία, ο ίδιος πλησίασε στο μικρόφωνο, κι έβγαλε έναν ήχο παρόμοιο μ'αυτόν της καραμούζας.
Εμφανίστηκε σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές μακριά από τα αδέλφια του, με τον ρόλο του στην Too Many Kisses (1925) να έρχεται πριν το ξεκίνημα της κωμικής 4άδας στον κινηματογράφο. Ξακουστή παραμένει η εμφάνισή του στο I Love Lucy (4η Σαιζόν, Επεισόδιο 27), όπου μαζί με την Lucille Ball αναβίωσαν την σκηνή του καθρέπτη απ'το Duck Soup. Περιόδευσε για 2 μήνες σαν πρεσβευτής καλής θελήσεως στην ευρώπη (κυρίως στην Ρωσσία), οπου γνώρισε μεγάλη επιτυχία. Ηχογράφησε τον προσωπικό του δίσκο με κομμάτια γραμμένα για άρπα και πιάνο, και ασχολήθηκε με την ζωγραφική ερασιτεχνικά, αλλά αρκετά από τα έργα του έχουν δημοσιευθεί σε βιβλία και εκθέσεις μετά το θανατό του.
Πέθανε στις 28 Σεπτεμβρίου του 1964 (75), κατά την διάρκεια εγχείρησης ανοιχτής καρδιάς.
"O Harpo στο I Love Lucy"
------------------------------------------
O Groucho ο τρίτος της πεντάδας των αδελφών, ήταν και ο πιο μοναχικός. Είχε βλέψεις για γιατρός, αλλά λόγω των οικονομικών δυσκολιών της οικογένειας, αναγκάστηκε να παρατήσει νωρίς το σχολείο. Η πρώτη του καλλιτεχνική επαφή έγινε με το τραγούδι, και αργότερα με την κιθάρα, χωρίς όμως να ασχοληθεί όσο τα αδέλφια του με την μουσική. αντιθέτως περνούσε πολλές ώρες διαβάζοντας βιβλία, κάτι που τον βοήθησε να αναπτύξει το δικό του ιδιόρυθμο χιούμορ, που χαρακτηρίζεται από ειρωνικές, συχνά αυτοκριτικές, ατάκες.Το πρώτο μεγάλο ξεκινημά του στο χώρο του θεάματος, ήταν με το τραγούδι σε vaudeville παραστάσεις (το Lydia the Tattooed Lady αποτελεί το χαρακτηριστικό του τραγούδι), κι αργότερα με την δική του σειρά από ραδιοφωνικές εκπομπές, από τις οποίες μάλιστα έκανε περάσματα και ο chico. To 1947 ξεκίνησε το ραδιοφωνικό παιχνίδι You bet your life, το οποίο γνώρισε τεράστια επιτυχία και μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση, όπου "έτρεξε" για 11 σαιζόν. Η καριέρα του στην τηλεόραση συνεχίστηκε μάλιστα με πολλά ακόμα show, που περιλαμβανει κι μια περίοδο σαν οικοδεσπότης του The Tonight Show.
Χαρακτηριστικά στοιχεία των ρόλων που υποδήθηκε, είναι το ζωγραφιστό μουστάκι από γράσσο, τα στρογγυλά γυαλιά, τα πούρα και το περιεργο περπατημά του κατά το οποίο άφηνε σκιφτό και πρακτικά ακίνητο το πάνω μέρος του κορμιού του.
Εμφανίστηκε σε αρκετές ταινίες χωρίς τα αδέλφια του, τραγουδώντας μαζί με τον Frank Sinatra και την Jane Russell στο Double Dynamite, και υποδήθηκε τον Θεό στο Skidoo. Την δεκαετία του '70, εμφανίστηκε σε θέατρα και μουσικές αίθουσες όπου έδινε σόλο παραστάσεις (μουσικές και κωμικές), με ξακουστή την ηχογράφηση στο Carnegie Hall της Νέας Υορκής, που κυκλοφόρησε σε διπλό cd με τίτλο "A night with Groucho". To 1974 παρέλαβε τιμητικό όσκαρ, κι έκανε μια από τις τελευταίες εμφανίσεις του, καθώς στις 19 Αυγούστου του 1977 (87) πέθανε καταβεβλημένος από πνευμονία.
"Ο Groucho στο Duck Soup"
---------------------------------
Ο πιο μικρός από τα αδέλφια, o Zeppo, αν και λέγεται ότι εκτός σκηνής ήταν ο πιο αστείος, δεν είχε ιδιαίτερες καλλιτεχνικές ανησυχίες. Δεν ασχολήθηκε λοιπόν με την εκμάθηση κάποιου μουσικού οργάνου, και συνήθιζε να αντικαθιστά τους αδελφούς του στις παραστάσεις τους, όταν κάποιος από αυτούς ήταν άρρωστος.Πήρε την θέση του Gummo, όταν αυτός δεν θέλησε να πάρει μέρος στις ταινίες, αλλά δεν ανέπτυξε κάποια κωμική περσόνα, και παρέμεινε να παίζει τον ρόλο του συνηθισμένου γόη.
Από μικρός, είχε την τάση να επιδιορθώνει καθετί χαλασένο, και όταν άφησε τις ταινίες, ακολούθησε τον Gummo κι ανοίξαν μαζί ένα πρακτορείο καλλιτεχνών, και παράλληλα ξεκίνησε τις εφευρέσεις. Μάλιστα ήταν αυτός που δημιούργησε το ρολόι χειρός που μετρά τους σφυγμούς της καρδιάς των ασθενών, που χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα, και στην συνέχεια προχώρησε στην δημιουργία μιας εταιρείας παρασκευής εξοπλισμού για στρατιωτικές επιχειρήσεις, η οποία υπάρχει ακόμα με το όνομα Aeroquip.
Την περίοδο της ενασχόλησης του με την εταιρεία αυτή κατασκεύασε μια μοτοσυκλέτα που ονομάστηκε marman twin, από το αρχικό όνομα της εταιρείας παραγωγής. Ένα από τα εξαρτήματα της μηχανής αυτής, ο σφιγκτήρας, χρησιμοποιήθηκε στην αεροπορική μεταφορά της ατομικής βόμβας στα τέλη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, πριν την ρίψη της τον Αύγουστο του '45 με τα γνωστά τραγικά επακόλουθα.
Πέθανε στις 30 Νοεμβρίου του 1979 (78), από καρκίνο.
"Ο Zeppo τραγουδά στο Horse Feathers"
--------------The End--------------
No comments:
Post a Comment