Ο Ρατατούης πέρισυ κατάφερε εξ'αρχής να δημιουργήσει τρελό σούσουρο, να σαρώσει στα ταμεία και να φτάσει επιτυχημένος μέχρι τα όσκαρ. Κι αν ένας ποντικός κατάφερε να μας κάνει να τον αγαπήσουμε τόσο, φανταστείτε που θα φτάσει η τρέλα με το αξιαγάπητο πάντα που έρχεται να "τα σπάσει" με τις αδέξιες καρατέκες του στις αίθουσες, μέχρι την αποδοχή του για το απόλυτο animated feature της φετινής χρονιάς.
Με την ιστορία να εμπνέεται από ήρωες που καταλαβαίνουν την αξία και το νόημα της ύπαρξής τους την κατάλληλη στιγμή, και προτροπή να φανερώσουμε όλοι μας τον ήρωα που κρύβεται μέσα μας. Το ζωικό βασίλειο λειτουργεί πολύ καλύτερα με τα απαράμιλλης ομορφιάς ,πλέον, 3D γραφικά, και οι φωνές (Black, Hoffman, Jolie, Chan, Cross) προσδίδουν στους χαρακτήρες μια αίγλη διασιμότητας που περνάει και στην ίδια την πλοκή. Οι νέες τεχνολογίες και ο χώρος της δημιουργίας τέτοιων εικόνων με τρισδιάστατες κινηματικές τέχνικες, επιτρέπει εντυπωσιακή κίνηση και ρυθμό κάμερας, που δύσκολα θα συναντούσαμε σε συμβατική ταινία, και εναλλαγές αργού-γρήγορου, που κάνει το kung fu να μοιάζει η πιο εθιστικά χορευτική πολεμική τέχνη.
Η πλοκή εύκολα διασκεδάζει μικρούς και μεγάλους συγχρόνως, με φιλοσοφήματα-σφήνες να μοιράζονται απλόχερα με τον πιο απλό τρόπο, ώστε να γίνονται κατανοητά από τα παιδικά μυαλά, και τα μεγαλύτερα μιας και οι ενήλικες φαίνεται να έχουμε χειρότερο πρόβλημα με τις σύνθετες ιδέες. Η διάρκεια της άλλωστε είναι τέτοια (90 λεπτά) που δεν επιτρέπει σε κανέναν να την βαρεθεί. Μόνο και μόνο το πλήθος των χαρακτήρων, οι μαυρισμένες αλλά ευρηματικές συγχρόνως χιουμοριστικές ατάκες, τα χρώματα, και η πάντα ενδιαφέρουσα μεταμόρφωση της κατηγορίας "από ασχημόπαπο σε κύκνος - από φαινομενικά καθυστερημένο σε ουσιαστική ιδιοφυία - κλπ", είναι στοιχεία που από μόνα τους σε φτάνουν να αναζητάς "κι άλλο", όταν πριν το καταλάβεις πέφτουν οι τίτλοι τέλους κι εσύ έχεις μείνει με ένα χαμόγελο στο στόμα.
Δεν χρειάζεται να πω τίποτα άλλο, άλλωστε τέτοιες ταινίες δεν χρειάζονται μεγάλες αναλύσεις. Καλή σας διασκέδαση.
Με την ιστορία να εμπνέεται από ήρωες που καταλαβαίνουν την αξία και το νόημα της ύπαρξής τους την κατάλληλη στιγμή, και προτροπή να φανερώσουμε όλοι μας τον ήρωα που κρύβεται μέσα μας. Το ζωικό βασίλειο λειτουργεί πολύ καλύτερα με τα απαράμιλλης ομορφιάς ,πλέον, 3D γραφικά, και οι φωνές (Black, Hoffman, Jolie, Chan, Cross) προσδίδουν στους χαρακτήρες μια αίγλη διασιμότητας που περνάει και στην ίδια την πλοκή. Οι νέες τεχνολογίες και ο χώρος της δημιουργίας τέτοιων εικόνων με τρισδιάστατες κινηματικές τέχνικες, επιτρέπει εντυπωσιακή κίνηση και ρυθμό κάμερας, που δύσκολα θα συναντούσαμε σε συμβατική ταινία, και εναλλαγές αργού-γρήγορου, που κάνει το kung fu να μοιάζει η πιο εθιστικά χορευτική πολεμική τέχνη.
Η πλοκή εύκολα διασκεδάζει μικρούς και μεγάλους συγχρόνως, με φιλοσοφήματα-σφήνες να μοιράζονται απλόχερα με τον πιο απλό τρόπο, ώστε να γίνονται κατανοητά από τα παιδικά μυαλά, και τα μεγαλύτερα μιας και οι ενήλικες φαίνεται να έχουμε χειρότερο πρόβλημα με τις σύνθετες ιδέες. Η διάρκεια της άλλωστε είναι τέτοια (90 λεπτά) που δεν επιτρέπει σε κανέναν να την βαρεθεί. Μόνο και μόνο το πλήθος των χαρακτήρων, οι μαυρισμένες αλλά ευρηματικές συγχρόνως χιουμοριστικές ατάκες, τα χρώματα, και η πάντα ενδιαφέρουσα μεταμόρφωση της κατηγορίας "από ασχημόπαπο σε κύκνος - από φαινομενικά καθυστερημένο σε ουσιαστική ιδιοφυία - κλπ", είναι στοιχεία που από μόνα τους σε φτάνουν να αναζητάς "κι άλλο", όταν πριν το καταλάβεις πέφτουν οι τίτλοι τέλους κι εσύ έχεις μείνει με ένα χαμόγελο στο στόμα.
Δεν χρειάζεται να πω τίποτα άλλο, άλλωστε τέτοιες ταινίες δεν χρειάζονται μεγάλες αναλύσεις. Καλή σας διασκέδαση.
No comments:
Post a Comment