Wednesday, March 12, 2008

Hard Candy (2005)

Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο…μουδιασμένα κρύο.
Ένας παιδεραστής που κρύβεται πίσω από τις προφάσεις του ίδιου του στοιχειωμένου υποσυνείδητου. Μια καλοστημένη παγίδα περιμένει το θύμα της χωρίς να κάνει διακρίσεις. Ένα σύμβολο της κακοποίησης και μια προσωποποίηση της εκδίκησης, που δεν διστάζει στον φόβο να πάρει οποιαδήποτε θέση.

Μέσα στο αχανές του διαδικτύου, παιχνίδια με κρυμμένα αγκάθια ψάχνουν τον κατάλληλο παίχτη. Προσωπεία που καλύπτουν χαρακτήρες, ηλικίες, ένστικτα… αναζητήσεις ζωής με θανατηφόρες επιπτώσεις και εγκλήματα που παραμένουν στα αζήτητα του ιστοχώρου.

Dunno22: Με πιάνει κλειστοφοβία στα κλειστά κάδρα.
H@rdC@ndy: Χαλάρωσε, δεν πρόκειται να πάθεις κάτι που δεν θα θες.
Dunno22: Γιατί τι πρόκειται να πάθω?
H@rdC@ndy: Η περιέργεια κι η αγωνία δεν φέρνουν λύτρωση πριν το τέλος. Μην βασανίζεσαι…
Dunno22: Δεν αντέχω τα βασανιστήρια.
H@rdC@ndy: Δεν καταλαβαίνεις ότι μόνος σου το προκαλείς στον εαυτό σου?
Dunno22: Μην παίζεις μαζί μου, σταμάτα να με βασανίζεις.
H@rdC@ndy: Η αλήθεια είναι μπροστά σου, δεν έχεις παρά να ανοίξεις τα μάτια σου και να την δεις.
Dunno22: Τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται…
H@rdC@ndy: Μια αντίδραση σε κάθε δράση, μια τιμωρία για κάθε έγκλημα.
Dunno22: Τι θέλεις από εμένα? άσε με ήσυχο.
H@rdC@ndy: Κλείσε το παράθυρο και δεν θα ξανακούσεις από εμένα.
Dunno22: Δεν μπορώ…
H@rdC@ndy: Γιατί?
Dunno22:

H@rdC@ndy: Πρέπει να σε συναντήσω… οπωσδήποτε!!!

ΥΓ. νόμιζα ότι το Juno αποτέλεσε το εφαλτήριο για μια καριέρα γεμάτη επιτυχίες για την νεαρή Ellen Page, κι ότι ο ρόλος της έφηβης Juno θα ήταν μια ερμηνεία ζωής. Όταν ξέθαψα την προηγούμενη εμφάνιση της στο Hard Candy, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Την ταινία την γύρισε στα 17 χρόνια. Ότι και να πω θα είναι λίγο, δείτε το με τα ίδια σας τα μάτια κι ίσως να μην το πιστέψετε ούτε κι εσείς οι ίδιοι.

ΥΓ. 2 κάτι τέτοιες ταινίες αποδεικνύουν πως μπορείς να έχεις εκπληκτικά ιδιοφυή παιχνίδια μοίρας-εκδίκησης, χωρίς να χρειάζεται ίχνος αηδίας για να καθηλώσεις το κοινό, αχρηστεύοντας κάθε Saw που κυκλοφόρησε (ναι, ναι, ακόμα και του Saw I)

No comments: