Wednesday, March 12, 2008

The Marx Bros Special (Prologue)

Πριν από λίγα χρόνια είχα την χαρά να πετύχω ένα dvd των αδελφών Marx από μια ταινία που διάβαζα παντού ότι ήταν αποκάλυψη για τον κινηματογράφο και για τα δεδομένα της κωμωδίας. Η ταινία λεγόταν Duck Soup, και πέρα από τον κινηματογράφο, τάραξε και τα δικά μου μυαλά και με έκανε να λατρέψω τα αδέλφια που με τόσο ιδιοφυή τρόπο ο καθένας, χάριζαν απλόχερα το γέλιο μέσα από μια τόσο εύστροφα αιχμηρή πολιτική σάτιρα. Δυστυχώς η ανενημέρωτη ελληνική αγορά, μου προσέφερε πολύ περιορισμένες επιλογές για εύρεση άλλων ταινιών της οικογένειας κωμικών, και σύντομα σταμάτησα να τις αναζητώ.

Πριν από λίγες μέρες, ένοιωσα μια ακατανίκητη επιθυμία να θυμηθώ το duck soup, και εννοείται πως ο εθισμός μου επανήλθε αστραπιαία. Στην πιο εξελιγμένη σημερινή κοινωνία της πληροφορίας λοιπόν, που μου παρέχει χρεωστικές κάρτες, ebay, adsl συνδέσεις, συνδρομές σε furk και rapidshare, και μπόλικα warez και torrents, είπα να κάνω μια νέα αναζήτηση. Για καλή μου τύχη και προς μεγάλη μου έκπληξη, κατάφερα μέσα σε λίγο χρόνο να συγκεντρώσω ολόκληρη (σχεδόν) την φιλμογραφία των αδελφών Marx, και να αρχίσω έναν μεγάλο μαραθώνιο ταινιών τους με ασταμάτητη διασκέδαση σε σημείο που τα μάτια μου έγιναν τετράγωνα και τα μαγουλά μου πόνεσαν από το γέλιο.

Για όλους όσοι δεν έχουν ιδέα του τι εστί Marx Bros, και για όλους εκείνους που μοιράζονται την ίδια τρέλα μαζί μου για τα αδέλφια, αποφάσισα να παραθέσω ένα mini αφιέρωμα, στην τετράδα (και έπειτα τριάδα), που άλλαξε για πάντα την ιστορία της κωμωδίας και του κινηματογράφου γενικότερα. Δεν ξέρω σε πόσα μέρη θα καταφέρω να χωρέσω όλα αυτά που θέλω να γράψω, και ενδεχομένως μέχρι να γίνει αυτό να μην γράψω άλλες κριτικές, πέραν των ταινιών των Marx, αλλά νομίζω ότι από μόνο του το αφιέρωμα θα είναι τουλάχιστον μια ενδιαφέρουσα ανάγνωση και για τους πιο αδιάφορους στο θέμα. Γι’ αυτό μην απομακρύνεστε και πολύ…

2 comments:

Anonymous said...

Καλή φάση οι Marx. Πριν 4-5 χρόνια είχαν βγάλει στις αίθουσες στην ελλάδα κάποιες ταινίες του και είχα την ευκαιρία να δω δυο τρεις και να λιώσω στο γέλιο

dunno said...

δεν το ήξερα αυτό. σε θεωρώ υπέρτυχερο που πέτυχες τέτοια μαγεία στην μεγάλη οθόνη.

αναμένω το πρώτο φεστιβάλ που θα αποφασίσει να τους κάνει αφιέρωμα, μέχρι τότε συνεχίζω να γράφω το δικό μου ;)