Tuesday, May 13, 2008

Heima (2007)

Το 2006 μετά από μια υπέρ-επιτυχημένη παγκόσμια περιοδεία, οι Sigur Rόs επιστρέφουν στην παγωμένη τους πατρίδα, το ζεστό τους σπιτικό, την Ισλανδία (Heima=At home). Με τις αποσκευές έτοιμες, και γεμάτες μελωδίες, ξεκινούν ένα ταξίδι στα μικρά της χωριά, δίνοντας απροειδοποίητα δωρεάν συναυλίες, στα πιο απίθανα μέρη φερνοντας κοντά ανθρώπους κάθε ηλικίας, ενώνοντας την γη με τον ουρανό, ανακατεύοντας την φύση με τα στοιχεία της.

Η περιπλάνηση όσο αβίαστη, άλλο τόσο μαγική, ξεχειλίζει σε πανέμορφα νεκρά τοπία, και κλέβει τους ήχους μιας σιωπηλής ατμόσφαιρας, για να τους μετατρέψει σε ύμνους τραγουδισμένους σε μια καθολική γλώσσα, και να τους επιστρέψει πίσω σ'αυτή. Ήχοι που μπλέκονται στις ψυχές και στοιχειώνουν τα συναισθήματα, σαν δώρα που έρχονται μετά από καιρό αναμονής, και εικόνες που κρατούν τα βλέφαρα ανοιχτά για να χορτάσουν τα μάτια. Ο χρόνος γίνεται αισθητός μόνο με την αλλαγή του τόπου, αλλά καταλύεται εν τέλει μεσα από βιωματικές αναμνήσεις παραισθήσεων μιας φύσης που δεν υπακούει σε κανόνες.

Ο ουρανός μοιάζει με άκρη της γης, κι ό,τι ξεκινά από εκεί, καταλήγει εκεί. Με τις νότες η ακολουθία των νερών αλλάζει, κι ο εξαγνισμός των ψυχων έρχεται μέσω της πνευματικής απόλαυσης της ανείπωτης ομαρφιάς των εικόνων. Άλλοτε απαλές μεταβάσεις, κι άλλοτε άγρια ξεσπάσματα, οι φωτογραφίες εγκλωβίζουν έναν κόσμο σχεδόν μυθικό, αβίαστα δημιουργημένο, και άκρως ανοιχτό στο να γίνει το καταφύγιο όλων μας.

Από μόνη της, η βαρυσήμαντη ομορφιά της ισλανδικής γης, εξερευνά κάθε συνδυασμό, και ενώνει σε αρμονία, στοιχεία κατά τα άλλα αταίριαστα μεταξύ τους, και μέσα από την πιο απλή κινηματογράφηση, ξεδιπλώνει τα μυστικά της, σε σημείο που μας αναγκάζει να αναζητάμε να βρεθούμε κάπου εκεί ανάμεσα της. Αφεθείτε στην πνευματικότητα που ποτίζει κάθε καρέ της ταινίας, απολαύστε τον ξεχωριστό συνδυασμό των τραγουδιών των Sigur Rόs με τις εκθαμβωτικές εικόνες των ισλανδικών τοπίων, και επιστρέψτε σε ένα σπιτικό που δεν ξέρατε ότι έχετε αλλά πάντα σας περίμενε.



ΥΓ 1 Το μουσικό αυτό ντοκυμαντέρ - οπτικοακουστική απόλαυση, έπαιξε πέρυσι στις Νύχτες Πρεμιέρας, αλλά κυκλοφορεί και στην χωρα μας σε dvd.

ΥΓ 2 Έχοντας ήδη δει το Heima 3 φορές αυτό το χρόνο, αποφάσισα να το ξαναθυμηθώ μετά από μια "ισλανδική" συζήτηση που είχαμε με τον Zamuc, ο οποίος μου αναπτέρωσε το ήδη ισχυρό ενδιαφέρον μου για την χώρα των πάγων, των ξωτικών και των αγαπημένων μου καλλιτεχνών. Ίσως ακολουθήσουν κι άλλες αντίστοιχες κριτικές από ισλανδικά έργα που έχω δει τα τελευταία χρόνια, αλλά δύσκολα ταξιδεύουν τόσο νότια ώστε να βρουν κινηματογραφικό καταφύγιο στην ελλάδα. Πάντως με το Jar City να κυκλοφορεί την πέμπτη, οι ελπίδες μου αναπτερώνονται...

1 comment:

zamuc said...

Τι περισσότερο να πω; το κείμενο σου τα λέει όλα. Μπορώ μόνο να επιβεβαιώσω το πόσο ξεχωριστός τόπος είναι λόγω της πρόσφατης επισκεψής μου εκεί. Και επειδή οι δικοί μου δεσμοί με την Ισλανδία δεν άρχισαν λόγω μουσικής (αν και θα έπρεπε) να διατυπώσω τη χάρα μου για την αυτή την καλλιτεχνική αναγνώριση στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη.