Monday, September 10, 2007

Glengarry Glen Ross (1992)

Κριτική για άντρες σινεφίλ και ανοιχτόμυαλες γυναίκες

Αυτή η ταινία ανήκει σε εκείνη την κατηγορία των ταινιών που δεν την έχει δει κανένας γνωστός, αγνοούσα παντελώς την ύπαρξη της και ξεκίνησα να την βλέπω χωρίς να έχω την παραμικρή ιδέα για την υπόθεση. Παρόλα αυτά λίγο η πιο ατμοσφαιρικά καλοστημένη εναρκτήρια σκηνή, λίγο το μπάσιμο του ενός μετά του αλλού αυτών των κορυφαίων ηθοποιών, λίγο η μυστηριώδης υπόθεση και γαντζώθηκα από το πρώτο 10λεπτο. Εννοείται βεβαία πως όσο περνούσε η ώρα η εκτίμηση μου για την ταινία ανέβαινε κατακόρυφα. Η σκηνοθεσία με εξέπληξε ευχαρίστα, με φοβερή κίνηση της κάμερας και πρωτότυπες λήψεις που από την μια άφηναν χώρο στους χαρακτήρες να ξεδιπλωθούν, κι από την άλλη με τα κοντινά πλανά, τους εμπόδιζαν να κρυφτούν. Οι ερμηνείες των ηθοποιών με άφησαν πραγματικά άφωνο, αφού έμοιαζαν με τις πιο πετυχημένες οντισιόν του καθενός για την πιο επιτυχημένη τους ταινία, με ένα σενάριο να χαρίζει εκπληκτικούς μονόλογους στον καθένα. Τι να πρωτοαναφέρω? Την κορυφαία δραματική ερμηνεία της καριέρας του πολυαγαπημένου μου Jack Lemmon? Τον αινιγματικά στερεότυπο Al Pacinο? Τον Kevin Spacey σε ένα ρολό που λατρεύεις να μισείς? Τον Ed Harris με την ξεχωριστή αξιοπρέπεια στον τρόπο που ερμηνεύει? Όλοι τους ήταν μοναδικοί με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο. Για να μην αναφερθώ και ξεχωριστά στις φανταστικές «δεύτερες» ερμηνείες που πλαισίωσαν τους πρωταγωνιστές. Κι εδώ κολλάει η προειδοποίηση για τις κολλημένες γυναίκες. Στην ταινία αν και ο ρόλος της γυναίκας είναι πολύ σημαντικός (τίποτα δεν γίνεται χωρίς την συγκατάθεση της, κι όλα για χάρη της γίνονται) δεν υπάρχει γυναίκεια φιγούρα ούτε σε ένα ενσταντανέ. Και πραγματικά τι να τις κάνεις τις γυναίκες σε μια ταινία με τέτοια «θηρία - άντρες» που με την ερμηνεία τους υποστήριζαν ανεπανάληπτα τον ρολό τους, ξεχειλίζοντας την οθόνη με κάθε λογής συναίσθημα. Στην απλότητα αυτή της επιλογής του καστινγκ, προστίθεται η απλότητα της σκηνογραφίας, που απογειώνει την ταινία. Όλη η υπόθεση ξετυλίγεται σε ένα γραφείο κι ένα εστιατόριο μέσα σε διάστημα 24 ωρών. Παρόλα αυτά ο χώρος κι ο χρόνος αποδεικνύονται υπεραρκετά στοιχειά για την δημιουργία του τόσο εθιστικά ατμοσφαιρικού σκηνικού. Καθ’ όλη την διάρκεια της ταινίας είχα την αίσθηση ότι έβλεπα το πιο καλογυρισμένο «έγχρωμο φιλμ νουάρ».

Δεν έχω ψάξει ακόμη τι ανταπόκριση είχε η ταινία, ούτε πόσο σημαντική θεωρείται για την καριέρες του κάθε πρωταγωνιστή, όμως ήθελα να γράψω την κριτική μου αυτή πριν διαβάσω το οτιδήποτε και επηρεαστώ, αλλά και για να τολμήσω να την τοποθετήσω αβίαστα ανάμεσα στις κορυφαίες ταινίες όλων των εποχών. Αν πάλι η ταινία είναι ήδη διάσημη και κοινώς αποδεκτή για την τελειότητα της, θα νοιώσω απαράδεκτος που δεν την είχα ακουστά ως γνήσιος σινεφίλ που είμαι (ρωτήστε τους φίλους μου).


Κριτική για τις υπόλοιπες γυναίκες

Kevin Spacey, Al Pacino, Alec Baldwyn, Ed Harris όλα τα γκομενάκια αυτά σε μια ταινία. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!! Που πέφτει το κοντινότερο βίντεο κλαμπ????

5 comments:

dunno said...

Σχόλιο για άντρες σινεφίλ και ανοιχτόμυαλες γυναίκες
να φανταστείτε το μοναδικό τραγούδι που ακούγεται στην ταινία (κι αυτό στους τίτλους τέλους) ειναι το Blue Skies τραγουδισμενο σαγηνευτικά απο την μοναδική Belle Baker (γραμμένο απο τον master του ειδους Irving Berlin), για να ταιριάξει με το κλίμα της ταινίας διασκευάζεται απο άντρα (Al Jarreau).


Σχόλιο για τις υπόλοιπες γυναίκες
ο Kevin Spacey ήταν φέτος στην Μύκονο κι εσείς γμτ κλαίτε που τον χάσατε?γρήγορα στο κοντινότερο βίντεο κλάμπ

unknown evening star said...

α. Θερμή παράκληση, σταμάτα να βλέπεις ταινίες... έχουν σπάσει τα νεύρα μου κάθε μέρα να μπαίνω και να βλέπω και μια καινούρια κριτική ενώ εγώ δεν προλαβαίνω να ξυθω. 'Η θα σταματησεις ή θα στο κατεβάσω, μέση λύση δεν υπάρχει (όπως πχ να μην μπαίνω καθημερινά λέμε τώρα)

β. Μμμμμ, σιγά τα τζόβενα! Δεν ξέρω ποιά κυρία το βλέπει τώρα αυτό και προσβάλεται αλλά είναι προσωπική μου άποψη. Πραγματικά όμως δεν καταλαβαίνω γιατι ειδικά για τον spacey θα έτρεχα μέχρι τη μύκονο (κάτι μου λέει πως απο κάποια θα φάω ξυλο, αλλά αφου δε μ' αρεσει...)

γ. Κι εγώ θα πάω να γράψω κριτική για τις "8 γυναίκες", θα δείτε!


Την ταινία δεν την έχω δει, η παραπάνω κριτική ανεβάζει τις προσδοκίες του θεατή, επιφυλάσομαι... όταν την δω πάντος θα σου πω

Πίκος Απίκος said...

Ομολογουμένως η κριτική σου της ταινίας μου κίνησε το ενδιαφέρον να τη δω! Μεταξύ μας με τέτοιο καστ και τον τσελεμεντέ να διάβαζαν όλοι αυτοί πάλι θα την έβλεπα:)

armiagr said...

ok η κριτικη για τις γυναικες μου αρκει ωστε να δω τη συγκεκριμενη ταινια.lol.Δε ξερω αν θα τρεχα στη Μυκονο για τον Kevin Spacey,σιγουρα παντως δε θα με χαλαγε(ουτε η Μυκονος,ουτε ο Spacey);)

unknown evening star said...

... το 'ξερα πως απο καπου θα φάω ξύλο