Los Cronocrímenes (2007) - aka Time Crimes

Η ιδέα κι η υλοποίηση του Primer ήταν εξαιρετικά ιδιοφυής για να μείνει ανέγγιχτη από άλλους δημιουργούς. Τρία χρόνια μετά το καλτ αριστούργημα του Shane Carruth, έρχεται ο Ισπανός Nacho Vigalondo να πατήσει στην ιδέα της επιστροφής στο χρόνο και να απλουστεύσει τους παράλληλους άξονες του πρώτου, για να δημιουργήσει το δικό του ξεχωριστό σύμπαν από χρονικές συν-πτώσεις.

Αν έχεις δει το Primer, από την αρχή είσαι πολύ μπροστά στο παιχνίδι. Η σύλληψη του τρόπου που κομματιάζεται ο χρόνος είναι ήδη κατανοητή, και το μυαλό σου ξεκινά να δημιουργεί τα στιγμιότυπα που ακολουθούν, πριν αυτά εμφανιστούν. Ο κόσμος που συνθέτει άλλωστε ο Ισπανός περιλαμβάνει 4(;) βασικά πρόσωπα που είναι εύκολο να ακολουθήσεις. Κι η απουσία των μαθηματικών εξηγήσεων εδώ, αφήνει όλο το χρόνο στο μυαλό σου να ασχοληθεί με τα γεγονότα, κι όχι με τις αιτίες πίσω από αυτά.

Αυτό βέβαια παρά την ευχάριστη αίσθηση που αφήνει η προβολή της ταινίας, σε κάνει να αναρωτηθείς πόσο μπορεί να σε συγκινήσει μια ιδέα που είναι έστω κι απλουστευμένα, "κλεμμένη". Ευτυχώς λοιπόν για το θεατή ο προβληματισμός αυτός δεν αργεί να φύγει, καθώς σταδιακά αποκαλύπτεται ένα ολόκληρο καινούργιο επίπεδο πλοκής που θα σ' αναγκάσει να αρχίσεις πάλι το κυνήγι των απαντήσεων. Κι αυτή τη φορά τα ερωτήματα είναι "πρωτότυπα".

Το θέμα της "δεύτερης ευκαιρίας", περικυκλώνεται από μία σκοτεινή ατμόσφαιρα ψυχολογικού θρίλερ, και ο εγκλωβισμός ξεπερνά το χώρο και το χρόνο, και εισέρχεται σε ένα συναισθηματικό κόσμο, οπού ο πόνος της απώλειας γιατρεύεται μόνο με την αποδοχή του. Η ανακύκλωση των γεγονότων ισοδυναμεί με μια αέναη συντέλεια, και οι σταγόνες τις βροχής αντιστρέφουν την εκτόνωσή τους, για να γίνουν πλέον η ένδειξη της επόμενης μπόρας!

Στο τέλος ο Vigalondo καταφέρνει εξαίσια να χρησιμοποιήσει ξένους κανόνες για να δημιουργήσει ένα παιχνίδι που του ανήκει ολοκληρωτικά, και οι νύξεις του σε ερωτικά τρίγωνα, δένουν πανέμορφα σε μια ονειρική γλυκόπικρη σκηνή που ξεφεύγει από το ανθρωπιστικό Primer με τρόπο ποιητικό!

ΥΓ 1. Αν δεν έχεις δει το Primer θα σου έλεγα να το δεις πρώτο, από σεβασμό καθαρά στην ιδέα του Carruth, ώστε να προσδώσεις τα εύσημα της αρχικής συγκλονιστικής σύλληψης στο σωστό πρόσωπο. Αν το έχεις δει και σε μπέρδεψε, μη φοβηθείς να ρισκάρεις ξανά με μια αντίστοιχη ταινία. Η σύλληψη του Cronocrímenes είναι παιχνιδάκι μπροστά στο άλλο. Κι αν είσαι ψηλιασμένος από την αρχή, δύσκολα θα χρειαστείς δεύτερη προβολή για να καταλάβεις τα περισσότερα. Ακόμα κι αν το θες όμως υπάρχουν αρκετές λεπτομέρειες και γρίφοι που θα σου κρατήσουν το ενδιαφέρον και στις επόμενες προβολές.

ΥΓ 2. Χίλια ευχαριστώ Zamuc!από τις καλύτερες προτάσεις που μου έχουν κάνει.

ΥΓ 3. Η αφίσα είναι λίγο παραπλανητική, αλλά μου αρέσει η αισθητική της.

ΥΓ 4. Ένα αμερικανικό remake με τίτλο Timecrimes είναι στα σκαριά για φέτος, εκτός αν το imdb pro το επιβεβαιώνει σαν επανέκδοση.